یک سایکوز گــــــــــــــــــــذرا

یک سایکوز گــــــــــــــــــــذرا

می نویسم و می خونمتون؛چیزی که الان کم یابه!
یک سایکوز گــــــــــــــــــــذرا

یک سایکوز گــــــــــــــــــــذرا

می نویسم و می خونمتون؛چیزی که الان کم یابه!

چشم هایت

 سال ها شعر سروده ام  برای شاعرانه ترین اعتراف زندگی ام
                                                              که درمقابل چشم هایت
هیچگاه......             هیچ حرفی...

                                                       برای گفتن نداشته ام

یادمان>>من؟! نه شاعرم نه شعر می سرایم...ولی چرا برای نگفتن خیلی حرف ها دارم که مشترکن

این نوشته از من نبود زیرا چنین ذوقی و این چنین قلم زیبایی نداریم،، از دوست وبلاگی خوبمان "مهشاد" گرامیست باشد که پذیرا باشید

میشود تنهایی راپر کرد؟!

شاید بشود آن را هم پر کرد با گردشی از چپ به راست

با یک کلیک از بند انگشت راست                                 تنهایی را

که چه زیبا جا خشکانده در این موس

گویا قصدش تنها حرکت است مواظب باش جایی نرود که لایقش نیستی!!!

گریه هایت

انسانم آرزوست

حس می کنم ،،انسانم؟!...

جای خالی

همه چیز خالیست من عادت دارم.....دیگر عادت کرده ام به آن سوی خیابان که محبت هم خالیست

امابگو...تنهابگو...                                 باجای خالی تو چه کنم؟!

                    

یادمان>>............!!! خدا

پله برقی عشقت

عادت کرده بودم به تو مهر ورزیدن را

ناچارم...امیدوارم دل چرکین نباشی ......بدان عشق تو  پلی برقی هم اگر داشت

                                                                               من سال هاست که برعکس بالا می آیم

یادمان>  (عجب هوای دارن این دو جوان عاشق که در محله ما خلوت کرده ......می گیرند!!!)

هوشیارم

گفتی: عاشقم ... همه چیزم را فدا می کنم در راهت و دیگر هیچ برایم جزء تو مفهومی ندارد گفتم:من بدبینم....

گفتی:مگر تو عشق را باور نداری؟...دلت سنگ است می دانی!

 گفتم:اگر دیوانه بودم باوراین عشق برایم آسان تر بود حال آنکه تو برای پایان دادن این دیوانگی، ازدواج طلب می کنی که خود حماقتی است بلندمدت که به این مستی پایان می دهد، نه من هوشیارم....

سه سال را!!!

آن طنابی که رخت هایت پهن اند بندرختی است بس بی تاب،سال هاست بر دیوار ما تکیه کرده


خسته ای یانه؟پرسیدی سه سال را؟....بندرخت نه... ما را!!!


کاش "ت" یا کاشته

ارزشش را داشت،،،،بگو داشت ....یا نه،نداشت که: کاش "ت" را برداشت!!!


یادمان>> تنها یک چیز،،آنهم هیچ چیز،،نمی دانم،، عمق درد را می رساند؟!

برزخ

می بینی دیگر نه دست در نوشتن دارم نه دل به رفتن

                                                                         این بود برزخت نامرد


یادمان>>خدایا شیرینی برزخت از زیاده خواهی دارد به تلخی می زند ولو باز زیباست

آخرین بازمانده عزیز آدرس وبلاگتون برای من باز نمیشه آدرس جدید بگذار

مگس ها

می دانستی مگس ها بهترین شاهدان من هستند؟!!!

تنها آنان می توانند شهادت دهند که فرق بین تو و گه یکیست

نمی بینی چگونه بدورت حلقه زده اند؟                                 اینقدر به خودت نناز


یادمان>>مگس ها همان افراد هوس ران و چاپلوس هستند

گه>>فرد مغرور راحت طلب(ازبکاربردن کلمه گه معذروم)

تولدم..پاییز

آن قدر دل کندن از تو سخت است.


که در آخرین روز از آخرین ساعات رفتنت بیدارم

تا قدری ،،لحظه ای دیرتر شود.........بلکه من هرچه دیرتر ترکت کنم


یادمان>>تابستان رفت...پاییز آمد شد یک مهر...تولدم؟! (که اگر امروز دوستی در نظرات وبلاگ اشاره نمیکرد بکل یادم نبود)....مبارک

یاد>> روز رسمی بازگشایی مراکز تحصیلی مبارک. آب بابا نان ندارد..با این وضع درآمدها