سلام امروز با اجازه شما عزیزان میخوام یکم تغییر بدم و از یک نواختی خارج کنم مطالب رو پس با اجازه شما دوستان موضوع این پست میزارم: کمال اخطار! این پست از روی عقل نوشته شده است فکر کنم زیبای این پست خودش را در همکاری و اتحاد چند دوست باهم نشون بده نه؟ داداش کوچیک خودتونو فراموش نکنید . به منم سر بزنید
یک ناراضی
درود بر شما....
گاهی تغییر و تحول لازم است آنهم از نوع کمالیش... هستیم داداش
سلام امروز با اجازه شما عزیزان میخوام یکم تغییر بدم و از یک نواختی خارج کنم مطالب رو پس با اجازه شما دوستان موضوع این پست میزارم: کمال اخطار! این پست از روی عقل نوشته شده است فکر کنم زیبای این پست خودش را در همکاری و اتحاد چند دوست باهم نشون بده نه؟ داداش کوچیک خودتونو فراموش نکنید . به منم سر بزنید
سلام. حق با شماست. وقتی عاشق بشی هیچ وقت تنها نیستی. چون حتی وقتایی که خودش(معشوق) نیست یادش هست و تنهات نمیذاره. من این بیت شعرو خیلی دوست دارم. واسه همین اینجا می نویسمش: میخوام عاشق بشم اما تب دنیا نمیذاره سر راه بهشت من درخت سیب میکاره
سلام نسیم جان..
و سپاس فراوان از اینکه بهم سر می زنید....... و سپاس فراوان از بابت نظرات خوب شما..
فکر کنم این شعرو توی ترانه های احسان خواجه امیری شنیدم.. البته فکر کنم.. ولی نسیم جان... همین یاد معشوق تنهایی را تداعی می کند.. نمی دانم منظورم را رساندم یا نه؟
بازم سلام. خوشحالم که نظرهام خسته تون نمیکنه. شعرو هم احسان خونده. اما من فکر می کنم وقتایی که ناگزیر به دوری هستی یاد معشوق التیام دهنده این تنهاییه. و اگه عشق به قول شما افلاطونی باشه فکر میکنم هر خوبی یاد آور معشوقه و هیچ وقت عاشق خودشو جدا از معشوقش نمی بینه.درمورد عشق عرفانی ( به خدا) هم که دیگه تکلیفش معلومه.میگن هر وقت تو یاد خدا میکنی مطمئن باش که خدازودتر از اون به تو توجه کرده و به یادش بودن به آدم حس همیشه باهاش بودن رو میده. اینکه توی تنهایی هات هم تنها نیستی. ( البته نظر کاملاشخصیه).
سلام دیگر به شما نسیم جان..
نه نه تنها خسته نمی شوم بلکه از خواندن نظرات شما بسیار خرسند هستم...ممنونم
شما گفتید وقتی از معشوق دور هستیم یاد اون التیام دهنده تنهاییه..
به نظر من تمام عاشقان یک نوع لذت رو تجربه می کنن اگرچه خودشون معتقدن دوری از معشوق رنج آور است اما همین رنجش آغاز لذت انان است.. چون حتی اون گریه ای عاشق برای معشوق میکنه خالی از لذت نیست.. برای همینه که عده ای از افراد که به عشقشون نمیرسن دائم در فکر اون هستن... چون این فکر کردن به قول شما نوعی التیامه.
به نظر من میشه جمله شما این طوری تعبیر کرد که...:: یاد معشوق در تنهایی همان لذتی هست که من از آن سخن گفتم.. همین لذت است که تنهایی عاشق رو التیام میده
سلام
امروز با اجازه شما عزیزان میخوام یکم تغییر بدم
و از یک نواختی خارج کنم مطالب رو
پس با اجازه شما دوستان
موضوع این پست میزارم: کمال
اخطار! این پست از روی عقل نوشته شده است
فکر کنم زیبای این پست خودش را در همکاری و اتحاد
چند دوست باهم نشون بده نه؟
داداش کوچیک خودتونو فراموش نکنید . به منم سر بزنید
یک ناراضی
درود بر شما....
گاهی تغییر و تحول لازم است آنهم از نوع کمالیش... هستیم داداش
سلام
امروز با اجازه شما عزیزان میخوام یکم تغییر بدم
و از یک نواختی خارج کنم مطالب رو
پس با اجازه شما دوستان
موضوع این پست میزارم: کمال
اخطار! این پست از روی عقل نوشته شده است
فکر کنم زیبای این پست خودش را در همکاری و اتحاد
چند دوست باهم نشون بده نه؟
داداش کوچیک خودتونو فراموش نکنید . به منم سر بزنید
سلام. حق با شماست. وقتی عاشق بشی هیچ وقت تنها نیستی. چون حتی وقتایی که خودش(معشوق) نیست یادش هست و تنهات نمیذاره. من این بیت شعرو خیلی دوست دارم. واسه همین اینجا می نویسمش:
میخوام عاشق بشم اما تب دنیا نمیذاره
سر راه بهشت من درخت سیب میکاره
سلام نسیم جان..
و سپاس فراوان از اینکه بهم سر می زنید....... و سپاس فراوان از بابت نظرات خوب شما..
فکر کنم این شعرو توی ترانه های احسان خواجه امیری شنیدم.. البته فکر کنم..
ولی نسیم جان... همین یاد معشوق تنهایی را تداعی می کند.. نمی دانم منظورم را رساندم یا نه؟
بازم سلام. خوشحالم که نظرهام خسته تون نمیکنه. شعرو هم احسان خونده. اما من فکر می کنم وقتایی که ناگزیر به دوری هستی یاد معشوق التیام دهنده این تنهاییه. و اگه عشق به قول شما افلاطونی باشه فکر میکنم هر خوبی یاد آور معشوقه و هیچ وقت عاشق خودشو جدا از معشوقش نمی بینه.درمورد عشق عرفانی ( به خدا) هم که دیگه تکلیفش معلومه.میگن هر وقت تو یاد خدا میکنی مطمئن باش که خدازودتر از اون به تو توجه کرده و به یادش بودن به آدم حس همیشه باهاش بودن رو میده. اینکه توی تنهایی هات هم تنها نیستی. ( البته نظر کاملاشخصیه).
سلام دیگر به شما نسیم جان..
نه نه تنها خسته نمی شوم بلکه از خواندن نظرات شما بسیار خرسند هستم...ممنونم
شما گفتید وقتی از معشوق دور هستیم یاد اون التیام دهنده تنهاییه..
به نظر من تمام عاشقان یک نوع لذت رو تجربه می کنن اگرچه خودشون معتقدن دوری از معشوق رنج آور است اما همین رنجش آغاز لذت انان است..
چون حتی اون گریه ای عاشق برای معشوق میکنه خالی از لذت نیست.. برای همینه که عده ای از افراد که به عشقشون نمیرسن دائم در فکر اون هستن... چون این فکر کردن به قول شما نوعی التیامه.
به نظر من میشه جمله شما این طوری تعبیر کرد که...::
یاد معشوق در تنهایی همان لذتی هست که من از آن سخن گفتم.. همین لذت است که تنهایی عاشق رو التیام میده
چقدر مثل همیشه زیبا بود
مرسی
دردناک! :$
خیلی...........؟